Okręg ceramiczny Sassuolo-Scandiano, który reprezentuje 85-90% włoskiej produkcji ceramicznej i zatrudnia 15 tysięcy pracowników, stoi przed wieloma wyzwaniami, które mogą wpłynąć na jego przyszłość po sezonie letnim. Okręg, który już teraz znajduje się pod presją hiszpańskich i tureckich konkurentów, ryzykuje utratę udziału w rynku, jeśli nadal będzie produkować ze stratą. „Produkcja ze stratą pieniędzy jest bezsensowna” – mówi Massimo Muratori, sekretarz generalny związku zawodowego ceramików Femca Cisl Emilia Centrale.
W ubiegłym roku sektor został dotknięty rosnącymi kosztami surowców, spekulacjami na temat kosztów energii i gwałtownym wzrostem cen gazu, co mocno uderzyło w firmy. Podczas gdy zamówienia i dostawy wciąż trwają, okres poświąteczny budzi niepewność, szczególnie w odniesieniu do pozyskiwania surowców. „Sektor cierpi z powodu szeregu czynników, które układają się w idealną burzę” – mówi Muratori. Sytuacja ta skłoniła wiele firm do ubiegania się o nadzwyczajne tymczasowe zwolnienia do końca roku. Koszt gazu spadł jednak od tego czasu, ale firmy nadal produkują ze stratą.
Trzydzieści do czterdziestu ze 130 firm w okręgu, głównie małych i średnich przedsiębiorstw, znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka. Nie mają one takich samych zasobów jak większe firmy, by sprostać obecnym wyzwaniom. Jak wyjaśnia Muratori, „aby produkować płytki, firmy muszą używać pieców, które pracują w temperaturze ponad tysiąca stopni przez 24 godziny na dobę i zużywają metan. W sektorze ceramicznym nie ma jednak obecnie alternatywy dla metanu”.
Sytuacja ta inspiruje jednak firmy do poszukiwania nowych rozwiązań. Według Muratoriego, zainteresowanie projektem produkcji zielonego wodoru Grupy Iris rośnie. „Jeśli jest to przyszłość dla dzielnicy, musimy zaprojektować prawdziwe centra do produkcji zielonego wodoru, które mogą służyć całemu terytorium, a nie tylko jednej firmie”.
Sytuacja w okręgu ceramicznym Sassuolo-Scandiano podkreśla potrzebę inwestowania przez włoski sektor ceramiczny w innowacyjne i zrównoważone rozwiązania. Wyzwania stojące przed okręgiem dają możliwość zbadania i opracowania alternatywnych metod produkcji, zapewniając długowieczność włoskiego przemysłu ceramicznego.